А. А. Седзін

Еўдакім Раманавіч Раманаў выдатны беларускі археолаг, этнограф, гісторык, фалькларыст, краязнаўца, педагог (11.09.1855 г., мястэчка Нова-Беліца (у межах сучаснага Гомеля) Магілёўскай губерніі — 20.01.1922 г., Стаўрапаль). Е. Р. Раманаў — правадзейны член Рускага геаграфічнага таварыства (1886 г.), Маскоўскага таварыства аматараў прыродазнаўства, антрапалогіі і этнаграфіі (1888 г.), Маскоўскага археалагічнага таварыства (1890 г., член-карэспандэнт з 1886 г.), Віцебскага статыстычнага камітэта (1891 г.). Скончыў Гомельскую прагімназію (1870 г.), курсы настаўнікаў рускай мовы і гісторыі (1872 г.). Працаваў настаўнікам (1872 — 1886 гг.), інспектарам народных вучылішчаў Віцебскай, Гродзенскай і Магілёўскай губерній (1886 — 1906 гг.). Член Часовай камісіі па ўладкаванні Віленскай публічнай бібліятэкі і музея (1906 — 1916 гг.). Рэдактар аддзела газеты «Могилевские губернские ведомости» (1897 — 1903 гг.). Загадчык секцыі археалогіі і этнаграфіі Паўночна-Заходняга аддзялення Рускага геаграфічнага таварыства (з 1910 г.).